Առողջապահության Համաշխարհային Կազմակերպության և Համաշխարհային Դիաբետի Ֆեդերացիայի տվյալներով դիաբետի տարածվածությամբ և դիաբետը` որպես մահացության պատճառ ցուցանիշով Հայաստանը տարածաշրջանում առաջատար է, և շաքարային դիաբետը (այսուհետ՝ ՇԴ) լուրջ մարտահրավեր է: Շաքարախտի կանխարգելման ուղղությամբ հնարավոր է աշխատանքներ տանել՝ հանրությանը առողջ ապրելակերպ քարոզելով (առողջ սնունդ, ճիշտ սննդակարգ, ֆիզիկական ակտիվություն), ապագա մայրերին ճիշտ հղիություն վարելով և գենետիկ սկրինինգային հետազոտություններ իրականացնելով՝ բացահայտելու ռիսկայինությունը, սակայն այս ամենն իրականացման համար լայնածավալ, երկարաժամկետ, համապատասխան առողջապահական ծրագրեր են անհրաժեշտ: Ըստ ՀՀ Ազգային վիճ.ծառայության տվյալների, ՇԴ հիվանդ երեխաների թիվը տարեցտարի աճում է, իսկ տարիքային շեմն էլ՝ նվազում: 2017թ.-ի տվյալներով՝ ՀՀ-ում կա ՇԴ հիվանդ 540 երեխա: 2018թ.-ի հունվար և փետրվար ամիսների ընթացքում 19 առաջնային (նոր ախտորոշված) երեխա է գրանցվել: Այս երեխաները պետք է օրը մի քանի անգամ ներարկման միջոցով ստանան ինսուլին, գլյուկոմետրի միջոցով կատարեն արյան մեջ գլյուկոզայի մակարդակի չափումներ: Հաճախ այս ամենը չկատարելով կամ թերի կատարելով՝ երեխան հնարավոր է ընկնի կոմայի կամ նախակոմային վիճակի մեջ՝ հանգելով մահվան: Չնայած այս խնդրի տարածվածությանն ու մեծացող ծավալներին՝ հիվանդության բարդության կանխարգելման համար համարժեք կարողությունները բացակայում են, մասնավորապես՝ մարզերում այդ երեխաների ծնողները չեն կարող ստանալ մանկական էնդոկրինոլոգի խորհրդատվություն, հոգեբանական աջակցություն, որն այնքան անհրաժեշտ է նրանց՝ կոտրելու կարծրատիպերը, ձևավորելու նոր մոտեցում հիվանդությանը, ձերբազատվելու բարդույթներից, վերաբերվելու հիվանդությանը՝ ինչպես ապրելակերպի: Նրանց հասանելի չէ իրավաբանի անվճար խորհրդատվություն, շատերը չեն օգտվում իրենց հասանելիք սոցիալական ապահովագրության արտոնություններից: Մանկական էնդոկրինոլոգի պակասը չեն կարող լրացնել ընդհանուր էնդոկրինոլոգը կամ մանկաբույժը ՝ համապատասխան վերապատրաստման պակասի պատճառով, իսկ հիվանդներն էլ հաճախ ի վիճակի չեն լինում հասնել մայրաքաղաք՝ խորհրդատվության կամ հատուկ բուժման